به گزارش راسخون؛ این نشریه در گزارشی به قلم آیس اسکارسی در پایگاه اینترنتی خود نوشت: به دنبال توقیف نفتکش استنا ایمپرو با پرچم انگلیس در تنگه هرمز، تنش ها بین ایران و انگلیس و غرب به سطح جدیدی افزایش یافته است و دو کشور را یک گام به درگیری نزدیک تر کرده است. جرمی هانت، وزیر خارجه (وقت) و فیلیپ هاموند، وزیر دارایی (وقت) انگلیس، هر دو تایید کردند که دولت ترزا می در جستجوی راه حلی دیپلماتیک برای اجتناب از درگیری بین ایران و انگلیس بود اما هر دوی آنها پس از ترمیم کابینه که چهارشنبه در پی انتصاب بوریس جانسون به سمت نخست وزیر صورت گرفت، از سمت هایشان کنار رفتند.

جانسون هنوز فاش نکرده است که چگونه می خواهد بحران ایران را حل کند و ایران هم اطمینان داده است که ”به دنبال رویارویی نیست.“

اما با توجه به ادامه تنش ها و خودداری ایران از آزادی خدمه نفتکش استنا ایمپرو، تحلیلگران قدرت نظامی انگلیس و آمریکا را زیر نظر گرفته اند.

پایگاه اینترنتی”گلوبال فر پاور“ قدرت نظامی ایران و انگلیس را در سال 2019 بررسی کرد و در میان 137 کشوری که تاکنون قدرت نظامی شان را بررسی کرده است، این دو کشور را به ترتیب در رده های هشتم و چهاردهم قرار داد.

این پایگاه اینترنتی با استفاده از فرمول کاملی که خود تهیه کرده است، موسوم به ”پاور ایندکس“ (شاخص قدرت)، قدرت نظامی کشورها را ارزیابی می کند. مقایسه قدرت نظامی انگلیس و ایران نشان می دهد انگلیس از نظر نیروی انسانی، قدرت زمینی و دریایی و منابع نفتی، از ایران عقب است.

جمعیت ایران بیشتر از انگلیس است. به طوری که بیش از 83 میلیون نفر در ایران زندگی می کنند، در حالی که در انگلیس 65 میلیون و 105 نفر زندگی می کنند. از این تعداد جمعیتی که ایران دارد، حدود 40 میلیون نفر، یعنی 48 درصد کل جمعیت این کشور شرایط مناسب برای خدمت نظامی را دارند. در حالی که به نظر می رسد 36 ممیز هشت دهم درصد ساکنان انگلیس، یعنی حدود 24 میلیون نفر آماده شرکت در درگیری هستند. همچنین مجموع پرسنل نظامی ایران و انگلیس به ترتیب 873 هزار نفر، و 233 هزار نفر است.

ظاهراً قدرت زمینی ایران بیشتر از قدرت زمینی انگلیس است، چرا که ایران هزار و 634 تانک دارد، در حالی که تعداد تانک های انگلیس 331 دستگاه است. 

ایران همچنین توپخانه های خودکششی، توپخانه های کششی و آر پی جی های بیشتری نسبت به انگلیس دارد، در حالی که انگلیس خودروهای زرهی بیشتری دارد. مجموع تجهیزات دریایی ایران، که شامل همه کشتی های موجود از جمله کشتی های کمکی است، بالغ بر 395 فروند است. در حالی که انگلیس با اختلاف فاحش، تنها 76 کشتی نظامی دارد، که شامل 22 کشتی گشت، 13 ناو محافظ، و 6 ناوشکن است.
با وجود این، وزارت دفاع انگلیس تا اواسط دهه 2020 ناوهای محافظ تیپ 26 را که هم اکنون در کشتی سازی شرکت بی ای ای سیستمز در دست تولید است، دریافت خواهد کرد و بدین ترتیب تجهیزات نیروی دریایی انگلیس یک درجه افزایش خواهد یافت. 

به نظر می رسد انگلیس با توجه به 811 هواپیمایی که در برابر 509 هواپیمای ایران دارد - شامل همه هواپیماهای بخش نظامی با بال ثابت یا متحرک- ، با قدرت هوایی خود بر ایران پیروز شود. کارشناسان تسلیحاتی ثابت کردند که ایران روزانه چهار میلیون و 469 هزار بشکه نفت، و انگلیس 910 هزار بشکه نفت در روز تولید می کند.

نفتکش استنا ایمپرو هفت روز پیش در تنگه هرمز توقیف شد، یعنی دو هفته بعد از آنکه نیروی دریایی سلطنتی انگلیس یک نفتکش ایرانی را در آبهای ساحلی جبل الطارق به اتهام نقض تحریم های اتحادیه اروپا علیه سوریه متوقف و توقیف کرد. 

محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران در نشستی خبری به بوریس جانسون، زمانی که در رقابت برای رهبری حزب محافظه کار پیشتاز بود، گفت: ” بسیار مهم است که بوریس جانسون که به سمت نخست وزیر انگلیس منصوب می شود این را بداند که ایران به دنبال رویارویی نیست، بلکه ایران خواهان روابط عادی بر اساس احترام متقابل است.“

اما وی در عین حال انگلیس را به اقدام از جانب آمریکا در جبل الطارق متهم کرد و گفت: ”از همان ابتدا معلوم بود که انگلیس از فرمان دولت ترامپ تبعیت می کند. کاری که انگلیسی ها و مقامات جبل الطارق در تنگه جبل الطارق کردند، نقض قانون بین المللی بود. این دزدی دریایی بود.“

ظریف همچنین اتهامات مبنی بر نقض تحریم های اتحادیه اروپا توسط ایران را «بی اساس» خواند و انگلیس را در اجرای مقرراتی که «خود اتحادیه اروپا اجرا نمی کند» «کاسه داغ تر از آش» دانست.